آسیب شناسی کاربرد زبان علم در کتاب های دانشگاهی رشته زبان و ادبیات فارسی

رعایت اصول زبان علمی در پژوهش های علمی و آثار دانشگاهی مربوط به رشته زبان و ادبیات فارسی، همانند آثار علمی و دانشگاهی رشته های دانشگاهی دیگر، ضروری است. از جمله این اصول می توان به این نکات اشاره کرد: زبان علم نقش ارجاعی دارد؛ نشانه در زبان علم غیرانگیخته، دلبخواهی، و قراردادی است؛ کارکرد آن ابلاغ پیام است؛ کمترین میزان چندمعنا شدگی را دارد؛ و ساخت های روشن زبان را به کار می گیرد.گاه در کتاب های دانشگاهی رشته زبان و ادبیات فارسی شاهد کاربردهایی هستیم که از این اصول تخطی می کنند. هدف این پژوهش بررسی انواع تخطی از این اصول است. این پژوهش بر روش تحقیق کیفی مبتنی است و با نمونه گیری نظری، انواع تخطی از اصول مورد نظر بررسی می شود. براساس یافته های تحقیق، انواع این تخطی در سطوح واژه، گروه، و بند در این آثار بدین قرار است: کاربرد قاعده افزایی، کاربرد انواع قاعده کاهی (زمانی، معنایی، و سبکی)، کاربرد تشبیه ادبی، نقل از آثار ادبی با هدف ایجاد نقش شعری زبان، کاربرد واژه های مبهم، و داوری ارزشی.