تاثیر استفاده طولانی مدت از کینزیوتیپ بر عملکرد و تعادل کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک: مروری روایی

فلج مغزی به گروهی از اختلالات دایمی وضعیت بدن و حرکت اطلاق می گردد که ناشی از ضایعات غیر مخرب در مغز جنین یا نوزاد می باشد و می تواند منجر به اختلال در ساختار و عملکرد و محدودیت فعالیت بدن شود. بنابراین، به علت بروز چنین اختلالاتی، انجام درمان به موقع ضروری است. تکنیک کینزیوتیپ یک روش غیر تهاجمی، مقرون به صرفه، تا حدودی نوین و قابل دسترس برای درمان برخی از ضایعات و عملکرد این کودکان می باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مرور منابع به منظور بررسی اثرات استفاده طولانی مدت از تکنیک کینزیوتیپ بر بهبود عملکرد و تعادل کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک بود.

با استفاده از کلمات کلیدی انگلیسی «Balance، Function، Kinesio tape، Kinesio taping، Cerebral Palsy و CP» و کلمات کلیدی فارسی «کینزیوتیپ، فلج مغزی، فلج مغزی اسپاستیک، عملکرد و تعادل» در پایگاه های اطلاعاتی Scopus، Ovid، ProQuest، ScienceDirect، Google Scholar، PubMed و Scientific Information Database (SID)، 14 مقاله بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شد و پس از مرور بر اساس محل به کار بردن کینزیوتیپ روی بدن، دسته بندی گردید.

تکنیک کینزیوتیپ باعث بهبود فعالیت هایی مانند بلند شدن از حالت نشسته، راه رفتن، نشستن، گرفتن و رها کردن و حرکات مجزای انگشتان دست، الگوهای حرکتی اندام های فوقانی و تحتانی، فعالیت های روزمره زندگی و تعادل تنه در وضعیت نشسته و یا در حین راه رفتن می شود.

به نظر می رسد که استفاده طولانی مدت از کینزیوتیپ می تواند در کنار سایر درمان های توان بخشی، برای بهبود عملکرد و تعادل کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک موثر باشد.