موانع و تسهیل کننده های اجتماعی شدن حرفه ای در پرستاری: یک مرور سیستماتیک

اجتماعی شدن حرفه ای به عنوان یک موضوع مهم در پرستاری، فرآیندی است که طی آن پرستاران تازه کار به پرستاران حرفه ای با عملکرد مناسب تبدیل می شوند. اجتماعی شدن پرستاران از ضروریات این حرفه مراقبتی بوده و رابطه مستقیمی با کیفیت خدمات ارایه شده توسط پرستاران را دارد؛ لذا هدف از انجام این مطالعه، بررسی موانع و تسهیل کننده های اجتماعی شدن حرفه ای پرستاران است.

این مطالعه مروری با روش Broom انجام گرفت. مطالعات متناسب با هدف پژوهشی، دارای زبان انگلیسی و یا فارسی که دسترسی به متن کامل آن ها ممکن بود، وارد مطالعه شدند. کلیدواژه های مورد استفاده شامل اجتماعی شدن حرفه ای،پرستاری، موانع و تسهیل کننده بود. برای یافتن مطالعات از پایگاه های اطلاعاتی معتبر فارسی و بین المللی,SID Magiran، Iranmedex، Google Scholar، Medline، Scopus، Elsevier، Pubmed، Sciencedirectاستفاده شد. در نهایت 31 مقاله وارد مطالعه شدند.

یافته ها نشان دادند عوامل سازمانی، سیستم جذب نامناسب دانشجویان، فاصله بین تیوری و عمل و دیدگاه جامعه نسبت به حرفه پرستاری، ازموانع اجتماعی شدن حرفه ای پرستاران بودند. همچنین اصلاح منابع و ساختار آموزشی، فراهم کردن محیط آموزشی پذیرا، استفاده از الگوهای شایسته، توانمندی فردی و حرفه ای پرستاران از تسهیل کننده های این فرآیند بودند.

اجتماعی شدن موثر در حرفه پرستاری مستلزم فراهم بودن شرایط و تمهیدات در عرصه آموزش و خدمات است. مدیران پرستاری برای ارتقاء کیفیت خدمات درمانی و رضایت مندی بیماران بایستی موانعاجتماعی شدن را مورد توجه قرار داده و در جهت رفع این موانع تلاش کنند.