بررسی ساختار عاملی، روایی و پایایی مقیاس نگرش های مسیرشغلی متنوع

پژوهش حاضر با هدف بررسی ساختار عاملی، پایایی و روایی مقیاس نگرش های مسیرشغلی متنوع در کارکنان انجام شد.

پژوهش حاضر، پژوهشی توصیفی از نوع بررسی ویژگی های روان سنجی ابزار است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان شرکت های مهندسی شهر اصفهان بود. نمونه شامل 200 نفر از کارکنان (78 زن و 122مرد) بود که  به روش نمونه گیری خوشه ای  انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس نگرش های مسیرشغلی متنوع و مقیاس شخصیت پیشتاز (PPS) بود. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل عاملی، همبستگی و تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شد. 

یافته ها:

نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که، مدل های دو عاملی مرتبه دوم و مدل دو عاملی مرتبه اول هر دو با داده ها برازش داشتند اما در نهایت مدل تک عاملی مرتبه ی دوم برازش بهتری داشت. در مدل تک عاملی، نگرش مسیرشغلی به عنوان یک سازه پنهان و در مدل دو عاملی، خودجهت دهی و برانگیختگی ارزشی به عنوان سازه های پنهان فرض شدند. همبستگی مقیاس خودجهت دهی و برانگیختگی ارزشی با مقیاس شخصیت پیشتاز به ترتیب 66/0 و 53/0 (01/0< p)برآورد شد. همسانی درونی در مقیاس خودجهت دهی مدیریت مسیرشغلی 72/0 و مقیاس برانگیختگی ارزشی به ترتیب 72/0 و70/0 ضریب باز آزمایی به فاصله ی سه هفته به ترتیب 89/0 و 90/0 (01/0< p) به دست آمد. از سویی دیگر نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که در هر دو مقیاس خودجهت دهی مدیریت مسیرشغلی  و برانگیختگی ارزشی، نمرات مردان به طور معنادار بیشتر از زنان بود.

 نتیجه گیری:

 به طور کلی می توان از مقیاس نگرش های مسیرشغلی متنوع به عنوان ابزاری معتبر جهت سنجش نگرش به مسیرشغلی متنوع استفاده کرد.