مدلسازی و پیش بینی تعداد تصادفات جاده ای برونشهری

با رشد سریع اقتصاد، حمل و نقل جاده ای نقش مهمی در سامانه جامع حمل و نقل کشور به عهده گرفته است. افزایش حمل و نقل جاده ای در ایران، آسیب های ناشی از تصادفات را به طور چشم گیری افزایش داده است. بنابراین لزوم برنامه ریزی برای کاهش اثرات مخرب و سنجش اثربخشی فعالیت های انجام شده قبلی دوچندان خواهد شد. سنجش و برنامه ریزی بدون جمع آوری اطلاعات سابقه و پیش بینی وضعیت آینده مسیر نمی شود. پیچیدگی، عدم قطعیت عامل های بروز تصادفات و محدود بودن اطلاعات مستند تعداد تصادفات جاده ای با ویژگی های نظریه سیستم های خاکستری هم خوانی دارد. مدل های خاکستری به حجم محدودی داده برای تخمین رفتار سیستم های ناشناخته نیاز دارند. در این مقاله از داده های تصادفات جاده ای برون شهری سال های 85 تا 91 برای ارزیابی دقت پیش بینی مدل های (GM(1،1)،DGM(1،1)، DGM(2،1)، GM(1،1)، FGM(1،1 و ورهالست 2 استفاده می شود. داده های استفاده شده در چهار دسته تعداد تصادفات خسارتی، جرحی، فوتی و کل تصادفات طبقه بندی می شوند. معیار ارزیابی دقت مدل ها متوسط خطای کمینه است. در این روش میانگین خطای سری پیش بینی شده و سری داده اولیه محاسبه می گردد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که برای پیش بینی تصادفات خسارتی، جرحی و فوتی به ترتیب مدل های ورهالست، مدل خاکستری گسسته و مدل خاکستری دوتایی می توان استفاده کرد. سپس با استفاده از مدل (DGM(1،1 که بیشترین دقت در پیش بینی را داشته است تعداد تصادفات سال های 92 و 93 پیش بینی خواهد شد.