جبران خسارات ناشی از بازداشت غیرقانونی و بازداشت متهمین بی گناه با تاکید بر قانون آیین دادرسی کیفری 92

انسان آزاد آفریده شده و اگر آزاد نبود، عقل برای وی ثمره ای نداشته و کیفر دنیوی و اخروی برای وی مقرر نمی گردید. آیات متعددی از قرآن کریم در مورد کرامت و برتری انسان ها بر روی زمین اشاره دارد. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، در فصل سوم مشتمل بر اصول 19تا42 تحت عنوان "حقوق ملت" آزادی ها و حقوقی را برای مردم مقرر کرده است. آزادی یکی از مهم ترین موهبت ها و از بارزترین حقوق طبیعی و اولیه انسان ها است که در طول قرون و اعصار، ازجمله بحث برانگیزترین نهادها به شمار می رفته است.یکی از انواع آزادی،آزادی تن آدمی است که بر اساس آن،فرد انسان می تواند هرکجا که بخواهد برود، بیاید، بنشیند، برخیزد، سکونت یا اقامت گزیند، سفر کند و...، کسی مانع او نشود و راه بر او نبندد، و او را از رفت وآمد بازندارد جز در مواردی که قانون مقرر کرده باشد، تعرض به آزادی تن او هم به طرق و انحاء گوناگون از سوی مقامات و مامورین دولتی و اجرایی و قضایی و یا افراد عادی صورت می گیرد. هدف از این پژوهش بررسی نوآوری اصل برایت در قانون آیین دادرسی کیفری 92 و بررسی جبران خسارت ناشی از بازداشت غیرقانونی در قانون آیین دادرسی کیفری 92 است که با روشی توصیفی . به استفاده از منابع کتابخانه ای به این مهم می پردازیم . نتایج حاکی از آن است که مقررات مربوط به بازداشت غیرقانونی تغییرات قابل توجهی در قانون جدید داشته است ازجمله توسعه قرارهای تامین کیفری و همچنین اصل بر عدم بازداشت موقت است و اصل برایت ماده مخصوصی را به خود اختصاص داده که از دیگر نوآوری های قانون جدید است.