ارزیابی مزرعه ای سطوح مختلف نیتروژن و باکتری های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه در کشت تاخیری
نیتروژن مهمترین عنصر محدود کننده تولید محصول در پنبه است. همچنان که کمبود این عنصر در گیاه منجر به کاهش عملکرد میشود، فراهمی بیش از حد آن نیز تاثیر منفی بر تولید محصول خواهد داشت. بنابراین، مدیریت مصرف کود نیتروژن در زراعت پنبه اهمیت بسیار زیادی دارد. باکتریهای ازتوباکتر و آزوسپیریلوم، بهعلت توان تثبیت غیرهمزیستی نیتروژن و بهبود رشد گیاه و تولید محصول، در کشاورزی بسیار مورد توجه هستند. بهمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و این باکتریها بر عملکرد و اجزای عملکرد کشت تاخیری پنبه رقم گلستان (کشت دوم پنبه بعد از برداشت گندم)، آزمایشی مزرعهای با چهار سطح کود نیتروژن (صفر، 30، 60 و 90 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره) و چهار سطح تلقیح بذر پنبه با این باکتریها (بدون تلقیح، ازتوباکتر، آزوسپیریلوم و ترکیب مساوی از تلفیق این دو باکتری) اجرا گردید. براساس نتایج تحقیق، اثر کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد پنبه معنیدار بود. همچنین، با اینکه تلقیح بذر با باکتریها منجر به افزایش غلظت نیتروژن برگ گردید، اما عملکرد و سایر اجزای عملکرد پنبه پاسخ معنیداری نسبت به تلقیح باکتریها نشان نداند. اثر متقابل بین نیتروژن و تلقیح بذر با باکتریها نیز از نظر آماری معنیدار نبود. با توجه به یافتههای این آزمایش، برای کشت دوم پنبه رقم گلستان با عملکرد قابل انتظار کمتر از 2 تن در هکتار، در شرایط خاک محل اجرای آزمایش، 75 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن توصیه میگردد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.