تاثیر شش هفته تمرین استقامتی فزاینده و مصرف ال کارنیتین بر فاکتورهای آپوپتوزی Bax ،Bcl-2 و Bax/Bcl-2 در هیپوکامپ موش صحرایی دیابتی

ورزش عامل موثری بر پیشگیری، درمان و توانبخشی بسیاری از اختلالات متابولیک میباشد. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر شش هفته تمرین استقامتی و مصرف ال کارنیتین بر فاکتورهای آپوپتوزی هیپوکامپ موش دیابتی بود.

در این مطالعه تجربی، 45 سر رت نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 250 تا 300 گرم، بطور تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. رتها با تزریق 95 میلیگرم نیکوتین آمید و پس از 15 دقیقه تزریق 55 میلیگرم استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. رتهای دریافت کننده ال کارنیتین روزانه 100 میلیگرم ال کارنیتین به صورت خوراکی دریافت کردند. پروتکل تمرین استقامتی شامل پنج جلسه، از 20 دقیقه، سرعت 10 و شیب صفر درجه در هفته اول شروع شده و در هفته ششم به 40 دقیقه، سرعت 20 و شیب 5 درجه رسید. متغیرهای مورد نظر 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین به وسیله دستگاه الایزا و در بافت مغز اندازه گیری شدند.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

نتایج نشان داد، تمرین هوازی و مصرف ال کارنیتین بر Bax ، Bcl-2 و نسبت Bax/Bcl2 هیپوکامپ موشهای صحرایی تاثیر معنی داری دارد 001 / 0 = P همچنین مشخص شد، در هر سه متغیر بین گروه کنترل دیابتی با گروه هایشم 001 / 0 = P ، تمرین هوازی 001 / 0 = P ، مکمل ال کارنیتین 036 / 0 = P ، تمرین و مکمل 001 / 0 = P ، بین گروه تمرین هوازی با گروه های مکمل ال کارنیتین 025 / 0 = P تمرین هوازی و مکمل ال کارنیتین 001 / 0 = P و گروه مکمل با گروه تمرین هوازی و مکمل ال کارنیتین 001 / 0 = P تفاوت معنی داری وجود دارد.

با توجه به تاثیر بیشتر مداخله ترکیبی نسبت به تمرین و تمرین نسبت به ال کارنیتین بر فاکتورهای تحقیق، تمرینات استقامتی به افراد دیابتی توصیه میشود. اما از آنجا که مصرف این مکمل ممکن است عوارض جانبی داشته باشد، استفاده از ال- کارنیتین توسط پزشکان توصیه میشود.