طراحی و ساخت نانوذرات لیپیدی جامد بارگیری شده با اکسی توسین به عنوان پیش ساز قطره بینی برای تحریک ترشح شیر پس از زایمان

اکسی توسین نوعی هورمون پپتیدی است که باعث شروع شیردهی پس از زایمان طبیعی می شود. با توجه به   ویژگی های این هورمون پپتیدی به نظر می رسد تغییر راه مصرف همزمان با تغییر الگوی رهش، بتواند طول اثر بیشتری از دارو را ایجاد کند. نانوذرات جامد لیپیدی کاندیدی برای رسیدن به اهداف نامبرده می باشند که از آنها می توان برای استفاده از راه بینی، به عنوان روش غیر تهاجمی و با امکان القای شیردهی پس از زایمان استفاده کرد.  هدف از انجام این پژوهش ساخت و ارزیابی برون تن  نانوذرات لیپیدی جامد حاوی اکسی توسین  با هدف تجویز در کمک به ترشح شیر بخصوص در سزارین ها بود.
در این تحقیق از روش هموژنیزاسیون جهت ساخت نانوذرات لییپیدی استفاده شد. میانگین اندازه ذره ای، پتانسیل زتا، مقدار داروی بارگیری شده و الگوی آزاد سازی دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. نانوذرات جهت افزایش پایداری فریزدرای شدند. 
مقدار داروی بارگیری شده در نانوذرات منتخب 82 % گزارش شد. مطالعه آزاد سازی دارو نشان داد که بعد از 72 ساعت میزان آزادسازی دارو به 80 % می رسد.
نتایج به دست آمده نشان داد که این پپتید با درصد قابل قبول بارگیری شد و رهش مناسبی هم حاصل شد. نانوذرات تهیه شده با موفقیت و حفظ خواص اولیه، فریزدرای شدند؛ لذا این ذرات می توانند پیش ساز مناسبی برای تهیه فرمولاسیون های قابل مصرف از را بینی باشند