ارزیابی کیفیت آب رودخانه های بابلرود و خرون جهت زیست آبزیان و پرورش ماهی براساس شاخص BCWQI

با توجه به اهمیت رودخانه های بابلرود و خرون در تامین آب کشاورزی و پرورش ماهی اطراف این رودخانه ها و هم چنین تخلیه آلاینده های متعدد به آن ها، ارزیابی کیفی آب این رودخانه ها ضروری به نظر می رسد. از طرفی ارایه تصویر صحیح از وضعیت کیفی آب های سطحی باعث می گردد تا هر گونه تصمیم گیری مدیریتی که اثرات زیست محیطی آن به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم متوجه آب های سطحی کشور باشد، با آگاهی بیش تری اتخاذ گردد. در این تحقیق که از نوع مقطعی می باشد، نمونه برداری در طی یک دوره یک ساله (از شهریور 1397 تا شهریور 1398)، از هفت ایستگاه در رودخانه های بابلرود و خرون و به صورت ماهانه انجام پذیرفت. پاراسنجه های مورد مطالعه عبارت بودند از: اسیدیته، هدایت الکتریکی، درجه حرارت، کل مواد جامد معلق، اکسیژن محلول، اکسیژن مورد نیاز شیمیایی، نیتریت، نیترات، فسفات، کلرید، یون سولفات و کلی فرم مدفوعی و برخی از فلزات سنگین، شامل کبالت، سرب، منگنز، روی، آهن، کروم و نیکل که به صورت فصلی مورد اندازه گیری قرار گرفتند. داده های حاصل از آزمایش با استفاده از شاخص کیفی BCWQI تجزیه و تحلیل گردید. براساس شاخص BCWQI، کیفیت کلی آب رودخانه در تمام ایستگاه های مورد مطالعه برای آبزیان و پرورش ماهی ضعیف ولی جهت مصارف کشاورزی، متوسط ارزیابی گردید. به طوری که از نظر pH، درجه حرارت و املاح محلول مساعد بوده ولی از نظر اکسیژن محلول جهت آبزیان در حد نامساعد ارزیابی گردید. هم چنین به علت کدورت آب در 2 رودخانه و تقریبا تمام طول دوره مطالعه ضمن اثر منفی بر فتوسنتز در جوامع آبزیان، باعث افزایش استرس می شود. درخصوص املاح محلول عمدتا در محدوده قابل قبول قرار داشتند. فلزات سنگین نیز تقریبا در تمام ایستگاه ها بیش از حد مجاز وجود داشته اند که شرایط نامناسب را از نظر سلامتی ایجاد می کند. در چنین شرایطی لازم است تا کارهای پیشگرانه و احتیاطی جهت حفظ اکوسیستم در نظر گرفته شود.