نقش باورهای امید و کمال گرایی در پیش بینی انگیزه ورزشی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر شناسایی نقش کمال گرایی و امید در پیش بینی انگیزه ورزشی در دانشجویان بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه شهید رجایی و نمونه آماری 282 نفر (132 زن و 150 مرد) بود که به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسش نامه های چند بعدی کمال گرایی تهران، امیدواری و انگیزه مشارکت ورزشیاستفاده شد. فرضیه ها با استفاده از رگرسیون چند متغیری آزمون شدند. نتایج نشان داد بین کمال گرایی و امید با انگیزه ورزشی رابطه مثبت وجود دارد. از بین متغیرهای کمال گرایی و امید، تنها کمال گرایی قادر است 6 درصد از واریانس انگیزه ورزشی را تبیین نماید. از بین مولفه های کمال گرایی، کمال گرایی خویشتن مدار توانسته است 8 درصد واریانس را توضیح دهد. همچنین مولفه تفکر عاملی امید می تواند 3 درصد تغییرات انگیزه ورزشی را تبیین نماید. نتایج می تواند در پیش بینی انگیزه ورزشی در دانشجویان استفاده شود.