بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی و سلامت روانشناختی محیط کار بر قصد اعتصاب در میان پرستاران

اعتصاب به عنوان پدیده ای اجتماعی- اقتصادی در حوزه روابط صنعتی شناخته می شود که عدم مدیریت آن هزینه های قابل توجهی را به همراه دارد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی و سلامت روانشناختی محیط کار بر قصد اعتصاب در میان پرستاران استان یزد می باشد.

پژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آمار شامل کلیه پرستاران استان یزد می باشد که از میان آن ها 376 نفر به صورت نمونه گیری طبقه بندی تصادفی ساده انتخاب شد. برای سنجش قصد اعتصاب از پرسشنامه محقق ساخته و برای سنجش ویژگی های شخصیتی و سلامت روانشناختی محیط کار از پرسشنامه استاندارد مککریو کوستا (1992) و مهداد (1389) استفاده شده است. روایی پرسشنامه های استاندارد از طریق روایی محتوایی و پایایی آن ها بر اساس میزان آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. روایی پرسشنامه قصد اعتصاب علاوه بر روایی محتوایی با استفاده از روایی سازه نیز بررسی شد. به منظور تحلیل داده ها از 21 SPSS و لیزرل 8/8 استفاده شده است.

بر اساس نتایج پژوهش سلامت روانشناختی محیط کار بیشترین تاثیر را در کاهش قصد اعتصاب داشته و از میان ابعاد ویژگی های شخصیتی پنج عامل بزرگ، برونگرایی تاثیر مستقیم و معناداری را در تبیین قصد اعتصاب داشته است. پس از برونگرایی، گشودگی و روان رنجوری دارای تاثیر معنادار و قابل توجهی می باشند. سازگاری تنها ویژگی شخصیتی بوده است که تاثیر معناداری بر قصد اعتصاب نداشته است. همچنین میزان سلامت روانشناختی محیط کار در وضعیت مطلوب و قصد اعتصاب در میان پرستاران پایین تر از حد میانگین مورد نظر خبرگان بوده است.

مدیران بیمارستانی بایستی با شناسایی ویژگی های شخصیتی کارکنان و تهیه پروفایل شخصی آمادگی مواجه با بحران ها را داشته باشند و همچنین با ارزیابی سالانه ابعاد سلامت روانشناختی محیط کار وضعیت سازمان در آمادگی به منظور اعتصابات را بررسی نماید.