کاربرد تلفیقی ریزو باکتری های محرک رشد و قارچ میکوریزا بر عملکرد دانه، جذب عناصر غذایی پرمصرف و برخی از شاخص های بیولوژی خاک در کشت مخلوط بزرک Linum usitatissimum L.)) و باقلا (L. Vicia faba)

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

به منظور بررسی عملکرد دانه، جذب عناصر غذایی پرمصرف و برخی از شاخص های بیولوژی خاک در  کشت مخلوط بزرک و باقلا تحت تاثیر کود های زیستی، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 1396 انجام شد. عامل اول شامل الگوی کشت در پنج سطح شامل کشت خالص بزرک، کشت خالص باقلا، کشت مخلوط یک ردیف بزرک + یک ردیف باقلا، دو ردیف بزرک + دو ردیف باقلا و سه ردیف بزرک + سه ردیف باقلا و عامل دوم مصرف کودهای زیستی شامل ترکیب قارچ میکوریزا (حاوی سه نوع قارچ از جنس(Glomus mossea+ Glomus intraradices+ Glomus etunicatum+ باکتری های تامین کننده نیتروژن (ازتو بارور1، حاوی باکتری های تثبیت کننده نیتروژن از گونه vinelandii Azotobacter)، فسفر (فسفات بارور-2، حاوی دو نوع باکتری حل کننده فسفات از گونه هایagglomerans Pantoea و Pseudomonas putida)، پتاسیم (پتابارور-2، حاوی باکتری های آزاد کننده پتاسیم ازگونه های Pseudomonas vancouverensisوPseudomonas koreensis) و گوگرد (سولفوبارور-1، حاوی باکتری تیوباسیلوس Thiobacillus) و عدم مصرف کود بود. نتایج نشان داد که الگوی کشت بر عملکرد دانه، جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم اثر معنی دار داشت. بیشترین عملکرد دانه باقلا (kg.ha-14280) و بزرک (kg.ha-12230) از کشت خالص حاصل شد اما، میزان جذب نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در کشت مخلوط در مقایسه کشت خالص هر دو گونه بالاتر بود و میزان جذب این عناصر در تیمار با کود زیستی نسبت به عدم مصرف کود (شاهد) افزایش معنی داری را نشان داد. بیشترین تنفس میکروبی خاک، زیست توده میکروبی خاک و نسبت برابری زمین در جذب عناصر غذایی از الگوی کشت مخلوط دو ردیف بزرک + دو ردیف باقلا همراه با کاربرد کودهای زیستی به دست آمد. به طور کلی چنین استنباط می شود که این الگوی کشت (2:2) همراه با کاربرد کود زیستی به دلیل  بالا بودن نسبت برابری زمین در جذب عناصر غذایی و بهبود بیولوژیکی خاک توصیه می شود.

زبان:
فارسی
صفحات:
19 تا 40
لینک کوتاه:
magiran.com/p2110596 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!