اثربخشی آموزش برنامه یادگیری اجتماعی- هیجانی کودکان قوی بر احساس تعلق به مدرسه دانش‎آموزان مقطع ابتدایی مناطق برخوردار و محروم شهر همدان

احساس تعلق به مدرسه به‌عنوان دیدگاه افراد تعریف می شود که از طریق یادگیری اجتماعی-هیجانی بهبود می‌یابد و باعث افزایش پیوند آنها با محیط مدرسه می‌شود. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی اثربخشی برنامه یادگیری اجتماعی-هیجانی کودکان قوی بر احساس تعلق به مدرسه دانش‎آموزان ابتدایی مناطق محروم و برخوردار شهر همدان بود.

این پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی و طرح مقایسه گروه‌های نابرابر انجام شد. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی مناطق محروم و برخوردار شهر همدان در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از بین آنها 2 کلاس از مناطق محروم (51 دانش‌آموز) و 2 کلاس از مناطق برخوردار (45 دانش‌آموز) به‌صورت هدفمند انتخاب، و در هر منطقه یک کلاس درس در گروه آزمایش و یک کلاس درس در گروه گواه به‌صورت تصادفی جایدهی شد. آموزش برنامه یادگیری اجتماعی-هیجانی کودکان قوی در گروه‌های آزمایش طی 12 جلسه 60 دقیقه‌ای در طی 3 ماه اجرا شد. برای جمع آوری داده ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بری، بتی و وات (2004) استفاده شد.

 نتایج تحلیل کوواریانس عاملی نشان داد احساس تعلق به مدرسه و مولفه‌های حمایت معلم، مشارکت در اجتماع، رعایت عدالت و احترام در مدرسه، احساس مثبت نسبت به مدرسه، ارتباط فرد با مدرسه، و مشارکت علمی دانش‌آموزان گروه آزمایش بیشتر از احساس تعلق به مدرسه دانش‌آموزان گروه گواه است (9/05=(81 و 6)F و 0/05>P). همچنین نتایج نشان داد که تاثیر آموزش برنامه اجتماعی- هیجانی کودکان قوی بر احساس تعلق به مدرسه و مولفه‌های آن، در مناطق محروم و برخوردار، به یک میزان است (1/10=(87 و 6)F وP>0.05).

 بر اساس یافته های مطالعه حاضر می توان چنین نتیجه گیری کرد در صورتی که شرایط لازم برای رشد هیجانی، اجتماعی، روانی، و تحصیلی دانش آموزان فراهم شود، باعث بهبود احساس تعلق به مدرسه در آنها خواهد شد همچنین دانش‌آموزان اگر مورد مراقبت و حمایت از طرف مدرسه قرار گیرند، پیشرفت تحصیلی بالاتر و رفتارهای پرخطر کمتری خواهند داشت.