تاثیر مکمل ویتامین D در بهبود کبد چرب غیر الکلی: یک مرور سیستماتیک بر روی مطالعات کارآزمایی بالینی

کبد چرب یک اختلال متابولیکی رایج است که به دلیل تجمع بیش از حد چربی در سلول های کبدی منجر به عملکرد غیر طبیعی کبد می شود. ویتامین D به دلیل داشتن نقش های ضد التهابی، ضد فیبروزی و ایجاد حساسیت به انسولین می تواند در بهبود علایم کبد چرب نقش داشته باشد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف خلاصه کردن اطلاعات حاصل از مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شده در رابطه با تاثیر مکمل ویتامین D بر پارامترهای مختلف بیماری کبد چرب انجام شد.

مطالعات منتشر شده طی سال های 1990 تا 2018 با جستجو در پایگاه های علمی PubMed، Google Scholar، Science Direct، Scopus و Web of Science با استفاده از کلیدواژه های NAFLD، Nonalcoholic Fatty Liver Disease، Nonalcoholic Steatohepatitis، Vitamin D، Cholecalciferol، 1,25(OH)2D3 و Calcitriol استخراج شدند.

به نظر می رسد که ویتامین D می تواند با کاهش چربی کبد، سطح آنزیم های ALT (Alanine Transaminase) و AST (Aspartate Transaminase)، سایتوکاین های پیش التهابی مانند NF-κB و TNF-α، فاکتور التهابی hs-CRP (high-sensitivity C-reactive protein) و بهبود مقاومت به انسولین، اثر مثبتی بر بهبود علایم کبد چرب غیر الکلی داشته باشد. همچنین می تواند با کاهش سطح مالون دی آلدهید (MDA: Malondialdehyde) و افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی، به شکلی مثبت بر استرس اکسیداتیو تاثیر بگذارد.

ویتامین D می تواند نقش مهمی در روند پیشگیری و بهبود کبد چرب غیر الکلی از طریق مکانیسم های مختلف داشته باشد.