مدل تبیین افسردگی بر اساس نقش مستقیم حمایت اجتماعی با میانجی گری نگرش ناکارآمد کودکان

 یکی از اختلالات شایع دوران کودکی، افسردگی است. پژوهشگران بر شناسایی عوامل مرتبط با افسردگی در دوره کودکی تاکید کرده اند. این پژوهش با هدف تبیین افسردگی براساس نقش مستقیم حمایت اجتماعی و نقش میانجی نگرش ناکارآمد در کودکان انجام شد.

طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را تمامی کودکان مراکز بهزیستی تهران به تعداد 1120 کودک 7تا12 سال در 79 مرکز در سال 1396 تشکیل دادند که 545 نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزارها شامل پرسشنامه افسردگی کودکان کواکس (1992) و پرسشنامه نگرش ناکارآمد کودکان دوالساندرو و بورتون (2006) و پرسشنامه حمایت اجتماعی پروسیدانو و هلر (1983) بود. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 22 وAMOS  نسخه 23 تحلیل شدند. آزمون های همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با سطح معناداری 0٫05 به کار رفت.

نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که نگرش ناکارآمد فردی با حمایت اجتماعی ارتباط معکوس ومعنادار (0٫001>p و 0٫89-=r) و با افسردگی رابطه مستقیم و معناداری دارد (0٫001>p و 0٫66=r). همچنین بین نگرش ناکارآمد اجتماعی با حمایت اجتماعی ارتباط معکوس و معنادار (0٫001>p و 0٫86-=r) و با افسردگی رابطه مستقیم و معناداری مشاهده می شود (0٫001>p و 0٫61=r). نمره کل نگرش ناکارآمد نیز با حمایت اجتماعی دارای ارتباط معکوس و معنادار (0٫001>p و 0٫88-=r) و با افسردگی دارای رابطه مستقیم و معناداری است (0٫001>p و 0٫64=r). همین طور حمایت اجتماعی با افسردگی ارتباط معکوس و معناداری دارد (0٫001>p و 0٫43-=r). همچنین در سطح معادلات ساختاری نتایج مشخص کرد که حمایت اجتماعی با نقش میانجی نگرش ناکارآمد می تواند پیش بینی کننده افسردگی در کودکان باشد (0٫001>p و 0٫37-=r).

به طورکلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که حمایت اجتماعی با نقش میانجی نگرش ناکارآمد می تواند مدل مطلوبی جهت پیش بینی افسردگی در کودکان باشد.