تمایزات بهره برداران نظام کشاورزی متعارف و زیستی استان البرز

امروزه کشاورزی زیستی به عنوان جایگزین کشاورزی متعارف به همراه کاهش خطرهای محیط زیست، یکی از راهکار های کاهش مشکلات زیست محیطی و سلامت جامعه است. بنابراین، هدف این مطالعه، بررسی تمایزات بهره برداران نظام کشاورزی متعارف و زیستی استان البرز بود. جامعه آماری پژوهش زارعان استان البرز بودند (8312=N) که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب بر مبنای سهم شهرستان از کل 148 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن با کسب نظر از پانل متخصصان تایید شد. نتایج نشان داد که بیش تر کشاورزان زیستی (7/71 درصد) در مقایسه با متعارف (4/53 درصد) ساکن شهر بودند و سن کمتری داشتند. همچنین، همه کشاورزان زیستی باسواد بودند. نتایج آزمونt نشان داد که بین دو گروه کشاورزان زیستی و متعارف از نظر سن، سطح تحصیلات، سطح زیر کشت، میزان درآمد و سابقه کار کشاورزی تفاوت معنی داری وجود داشت. نتایج تحلیل تشخیصی نشان داد که سن و سطح زیرکشت به ترتیب بیشترین اهمیت را در تمایز کشاورزان زیستی و کشاورزان متعارف داشته اند. بنابراین، تشویق جوانان روستایی و انجام فعالیت های کشاورزی به وسیله آن ها باید مورد توجه قرار گیرد.