استفاده از آنتی اکسیدانت های طبیعی (مواد غیر صابونی) از پساب کارخانجات روغن کشی زیتون به منظور بهبود پایداری بیودیزل در مقابل فساد اکسیداتیو

پساب های روغنی از جمله پساب هایی هستند که باعث آلودگی محیط زیست و آسیب شدید به حیات آبزیان می شود. لذا می توان از آنها در صنعت روغن بیودیزل به عنوان نگهدارنده ها (به تنهایی یا ترکیبی با آنتی اکسیدان های سنتزی) استفاده کرد. بیودیزل یک سوخت جایگزین سوخت دیزل می باشد و از واکنش استری چربی های گیاهی و روغن با استفاده از الکل در حضور یک کاتالیزور، تولید می گردد. مزایای آن کاهش تولید هیدروکربن های نسوخته، کربن مونوکسید، سولفات ها، هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای است نسبت به سوخت های معدنی (فسیلی) بسیار حساس تر به اکسیداسیون در طول نگهداری در انبار می باشد. دما ، نور خورشید و اکسیژن عوامل خارجی هستند که فرایند ناخواسته اکسیداسیون را القاء می کنند که منجر به اسیدی شدن سوخت (ایجاد خوردگی در سیستم) و تشکیل صمغ نامحلول و رسوبات افزایش ویسکوزیته می گردد. در این مطالعه، اثر انتی اکسیدانهای طبیعی (مواد غیر صابونی) استخراج شده از پساب کارخانه جات روغن کشی پس از استخراج به تنهایی یا در حضور آنتی اکسیدان سنتزی THBQ به بیودیزل تولید شده از روغن افتابگردان با درصد بالای اولییک اسید به منظور بررسی افزایش پایداری بیودیزل به فرآیند اکسیداسیون در طول ذخیره سازی با استفاده از آنالیز رنسیمت در °C 110 مورد بررسی قرار گرفت و موثرترین فرمولاسیون در ارایه بالاترین زمان القا مربوط به تاثیر سینرژیستی آنتی اکسیدان طبیعی و سنتزی بود، تعیین گردید. ساختار شیمیایی بیودیزل در حضور آنتی اکسیدان با آنالیز FTIR تعیین شد و بررسی PCA گردید.