پیش بینی خودتنظیمی تحصیلی براساس مولفه های سبک های اسنادی دانش آموزان دوم متوسطه ناحیه یک شهر ساری

یکی از عوامل انگیزشی شناختی که بر ابعاد مختلف زندگی انسان از جمله یادگیری و پیشرفت تحصیلی تاثیر دارد، سبک های اسنادی است. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی خود تنظیمی تحصیلی بر اساس مولفه های سبک های اسنادی دانش آموزان بود.

روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر ساری در سال تحصیلی 96 – 1395 بود که از این تعداد 375 دانش آموز با روش نمونه گیری خوشه ای و طبقه ای وارد مطالعه شدند. از این تعداد 160 نفر پسر و 215 نفر دختر بودند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی و پرسشنامه سبک های اسنادی بود. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیره با کمک نرم افزار SPSS-22 استفاده شد.

میانگین (انحراف معیار) سن پسران (4/3) 4/16 و دختران (7/3) 8/16 سال بود. با افزایش میانگین (انحراف معیار) نمره کل سبک های اسنادی (2/15) 9/147 و مولفه های آن شامل منبع کنترل (7/6) 7/49، میزان ثبات (6) 2/49 و جامعیت (3/6) 9/48، میزان خودتنظیمی تحصیلی (9/7) 5/45 دانش آموزان افزایش یافت (01/0>P). همچنین مولفه منبع کنترل متغیر ملاک خودتنظیمی را پیش بینی می کرد (001/0>P) ولی متغیر میزان ثبات و جامعیت توان پیش بینی خودتنظیمی را نداشتند.

مطالعه نشان داد که با افزایش مولفه های سبک های اسنادی، خود تنظیمی تحصیلی دانش آموزان افزایش یافت. همچنین از بین مولفه های متغیر سبک های اسنادی، مولفه منبع کنترل، خودتنظیمی تحصیلی در دانش آموزان را پیش بینی می کند.