ارزیابی رویکرد و ابعاد راهبردهای پیشگیری از آسیب های اجتماعی شبکه های مجازی با تاکید بر نظم و امنیت پایدار

سامان دهی اجتماعی به کج‎روی های سایبری و آسیب های شبکه های مجازی نیازمند شناخت رویکردها و ابعاد برنامه های پیشگیری است. تاکید بر پیشگیری اولیه، توانمندسازی کنشگران، تقویت زمینه خود-کنترلی و تمهید روش‎های مداخلاتی از استلزامات آن برنامه ها برای رسیدن به نظم و امنیت پایدار است. تاکنون پژوهش های زیادی انجام شده است که پیشنهادها و راهکارهایی را برای پیشگیری از آسیب های اجتماعی شبکه های مجازی ارایه داده اند. شایسته است آن موارد به شیوه ای روشمند و هدفمند بررسی و ارزیابی شوند. این مقاله تلاش می کند تا با استفاده از تکنیک فراتحلیل و با تاکید بر مبانی امنیت پایدار و نظم اجتماعی، به ارزیابی و سنخ شناسی آن ها (112 مورد) اقدام نماید. بر اساس یافته ها، چهار سنخ شامل «ایجابی یا سلبی بودن»، «فراهم سازی تعاملات در دنیای واقعی»، «تکیه بر نقش و ظرفیت های کاربران» و «تغییر نگرش به وجوه مثبت فناوری های جدید» به عنوان رویکردهای پیشگیری شناسایی شده اند. همچنین، ابعاد پیشگیری شامل «فرهنگی-اعتقادی»، «خانوادگی-زناشویی»، «آموزشی-مهارتی»، «پژوهشی-شناختی»، «سیاسی-تقنینی»، «انتظامی-قضایی» و «تکنیکی-زیرساختی» هستند.