بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر بخشش بر افزایش سازگاری زنان پس از طلاق

از آنجا که طلاق روند رو به رشدی را در جامعه ما طی می کند و زنان در این فرآیند آسیب های اجتماعی و روانشناختی بیشتری را متحمل می شوند، بنابراین،  بهبود زندگی و سازگاری آنها پس از طلاق ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی برافزایش سازگاری زنان مطلقه بود.

روش پژوهش نیمه تجربی و طرح آن از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری موردمطالعه کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به مرکز مداخله بحران مرکز بهزیستی شهرستان تربت حیدریه در سال 1395 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین متقاضیان واجد شرایط برای شرکت در دوره مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش در 6 جلسه ی 90 دقیقه ای مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی شرکت کردند و گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه "سازگاری پس از طلاق فیشر"(the Fisher's divorce adjustment scale) بود. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد.

 یافته های پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی در افزایش احساس رهایی از رابطه قبلی، کاهش احساس خشم، عبور از مرحله سوگ، افزایش اعتماد اجتماعی، خود ارزشمندی اجتماعی، افزایش ارزش خود و به طورکلی سازگاری پس از طلاق، تاثیر معناداری دارد (05/0>p).

 مشاوره گروهی مبتنی بر بخشش سازگاری زنان پس از طلاق را افزایش می دهد.  بنابراین، پیشنهاد می شود  از جلسات مشاوره گروهی مبتنی بر بخشودگی به منظور افزایش سازگاری و کاهش مشکلات پس از طلاق استفاده شود.