خطاهای نوشتاری فارسی آموزان قزاق: مطالعه ای برپایه انگاره کوردر

امروزه در امر آموزش زبان، خطاها نه تنها به عنوان نشانه های ناتوانی زبان آموز در یادگیری زبان دوم محسوب نمی شوند، بلکه به عنوان عاملی برای ارزیابی میزان توانش زبانی زبان آموزان در یادگیری زبان دوم به شمار می روند. با توجه به این موضوع در پژوهش حاضر تلاش شده است تا خطاهای نوشتاری فارسی آموزان قزاق بر اساس انگاره کوردر مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد. پرسش اصلی پژوهش تعیین خطاهای پربسامد در نوشتار فارسی آموزان قزاق است و فرضیه مورد نظر بر بیشتر بودن خطاهای دستوری نسبت به خطاهای واژگانی در نوشتار فارسی آموزان قزاق تاکید دارد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری این تحقیق فارسی آموزان قزاقی هستند و نمونه آماری پژوهش تعداد 24 فارسی آموز قزاق دختر و پسر با متوسط سنی 19 سال هستند که در رشته زبان فارسی در دانشگاه «آبلای خان» قزاقستان مشغول یادگیری زبان فارسی به عنوان زبان دوم بوده اند. فارسی آموزان به طور میانگین دو ترم تحصیلی را گذرانده اند. ابزار پژوهش 24 برگ نوشته از فارسی آموزان قزاق است که مربوط به آزمون پایانی درس نگارش آن ها با حق انتخاب یک موضوع از بین پنج موضوع پیشنهادی است. به طور متوسط هر نوشته دارای 150 کلمه است. در مجموع، پیکره تحقیق حدودا 4000 واژه است. ابتدا خطاهای زبانی فارسی آموزان قزاق بر اساس انگاره پیشنهادی کوردر شناسایی و استخراج گردید؛ سپس بر اساس نوع خطاها دسته بندی و توصیف گردید و با استفاده از نرم افزارهای آماری، میزان فراوانی و تکرار خطاها تعیین گشت و در نهایت مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد از مجموع 466 خطای شناسایی شده در نوشتار فارسی آموزان قزاق، بیشترین خطاها متعلق به عدم رعایت نکات دستوری با 231 مورد و 47 درصد از مجموع خطاها بوده و پس از آن خطاهای نویسه ای-آوایی با 182 مورد و 41 درصد از جمع خطاها، بیشترین خطاست. خطاهای واژگانی با 43 رخداد و 10 درصد از مجموع خطاها، در رتبه بعدی فراوانی خطاها قرار دارد و کم ترین خطاها با 10 رخداد و 2 درصد خطا ها، مربوط به خطاهای کاربردشناختی است.