بررسی تاثیر آموزش رفتارهای بهداشتی بر بهبود بهداشت دهان و دندان در کودکان مضطرب شهر سنندج در سال

هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر آموزش بر شکل گیری رفتارهای مراقبتی دهان و دندان در کودکانی بود که بر اساس مقیاس سنجش اضطراب اسپنس در دسته ی کودکان با اضطراب بالا طبقه بندی می شوند.

این مطالعه ی تحلیلی-توصیفی در سال 1397 با نمونه گیری به روش سرشماری در هشتاد کودک هشت تا پانزده ساله که در مراکز وابسته به سازمان بهزیستی شهرستان سنندج نگهداری می شدند، انجام شد. اضطراب کودکان با استفاده از مقیاس سنجش اضطراب اسپنس-نسخه کودکان، ارزیابی شد. پنجاه و دو کودک با سطح اضطراب بالا شناسایی شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله ی آموزشی قرار گرفتند. شاخص پلاک ایندکس در همه ی کودکان مضطرب یکبار در شروع مطالعه و بار دوم یک ماه بعد ازآموزش گروه مداخله، ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

براساس نتایج به دست آمده، میانگین سطح اضطراب در گروه مداخله بیشتر از گروه کنترل بود(p<0.05). میانگین پلاک ایندکس قبل از مداخله در گروه کنترل تفاوت معنی داری با گروه مداخله نداشت (p<0.05). میانگین پلاک ایندکس بعد از مداخله در گروه کنترل به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از گروه مداخله بود (p<0.05).

آموزش رفتارهای بهداشتی در بهبود شاخص پلاک ایندکس در کوتاه مدت موثر است و اضطراب عمومی در کودکان به عنوان مانعی برای پذیرش رفتارهای بهداشتی دهان و دندان و شکل گیری و اصلاح این رفتارها شناخته نشد.