تحلیل عدالت اجتماعی با تاکید بر توزیع فضایی کاربری های شهری و میزان رضایت شهروندان در منطقه یک کلانشهر مشهد

شکل گیری نظام کاربری اراضی در هر شهر و نحوه تقسیم اراضی و استفاده از آن در فعالیتهای مختلف بازتاب عملکرد جمعی از نیروهای مختلف محیطی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و حقوقی است. در رویکرد عدالت اجتماعی به شاخص های مختلفی پرداخته میشود که میزان دسترسی به خدمات شهری، ارزش افزوده زمین و عدالت در اختصاص کاربریها از جمله مهمترین آنهاست. بررسی عدالت اجتماعی در ناحیه یک منطقه 7 شهرداری مشهد به عنوان یکی از مناطق مهم جمعیتی مشهد از ضروریات دستیابی به شهر پایدار است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی و نوع تحقیق کاربردی و تعداد خانوار ساکن در منطقه معادل 28824 خانوار میباشد که با استفاده از جدول مورگان 128 نمونه جهت پرسشگری تعیین گردید. جهت سنجش اطلاعات، از نرم افزارهای GIS و SPSS استفاده شده است. نتایج بررسی آمارهای استنباطی نشان میدهد میزان دسترسی به خدمات عمومی در منطقه یک، 4258 بسیار زیاد و نتایج آماره آزمون لون 15188 نشان دهنده این امر است که سطح میانگین توزیع متفاوتی بین نواحی در کل منطقه وجود دارد و شهروندان ناحیه یک، رضایت زیادی از ارایه خدمات بهداشتی- درمانی و آموزشی و نحوه دسترسی به انواع خدمات موجود در سطح ناحیه نسبت به کل منطقه 7 دارند.