بررسی الگوها و علل مراجعه به بخش بیماری های دهان و تشخیص دانشکده دندانپزشکی مشهد طی پاییز 1379

دستیابی به سلامت و درمان موفق هر بیمار با مراجعه به موقع و تشخیص سریع و دقیق امکان پذیر است. بررسی مشکلاتی نظیر علل تاخیر در مراجعه بیماران به افراد متخصص ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه تعیین علل اصلی مراجعه، منابع معرفی و علل ارجاع بیماران به کلینیک بیماری های دهان دانشکده دندانپزشکی مشهد بود.
تمام مراجعه کنندگان به این مرکز طی ماه های مهر، آبان و آذر 1379 معاینه شده و پرسشنامه برای آنان تکمیل شد. روش نمونه گیری به صورت متوالی به شیوه پواسن و نوع مطالعه مقطعی (Cross-Sectional) بود، که به صورت توصیفی اجرا گردید.
مراجعه کنندگان 1310 نفر، 501 مرد (38.2%) و 809 زن ((%61.8 بودند. متوسط سن مراجعه کنندگان 14.59 28.21 سال (محدوده سنی 1-78 سال) بود.
از کل مراجعه کنندگان به این مرکز تنها 76 بیمار (5.80%) شکایت از ضایعه و یا سمپتوم دهانی داشتند و بقیه برای مشکلات دهانی مراجعه کرده بودند. شایع ترین شکایات اصلی شامل: ترمیم دندان 44.4%، گذاشتن دندان مصنوعی 21.7%، دندان درد 19.4%، و بیماری های پریودنتال 13.4% بودند. بیماران دارای ضایعه یا سمپتوم دهانی 73.3% توسط دندانپزشکان، 11.53% پزشکان، 8.9% توسط سایر افراد معرفی شده بودند و 8.9% نیز خودشان مراجعه کرده بودند. هر کدام از بیماران به طور متوسط توسط 1.56 ± 2.38 نفر(محدوده 1-7 نفر) معاینه شده بودند. متوسط زمان سپری شده از هنگامی که بیمار متوجه ضایعه دهانی - صورتی خود شده تا به کلینیک معرفی شود یا مراجعه نماید 35.17 ± 17.07 ماه (با محدوده 1-192 ماه) بود. شایع ترین ضایعات یا سمپتوم های دهانی که بیماران به خاطر آن به مرکز بیماری های دهان معرفی شده بودند، عبارت بود: هیپرپلازی های آماسی (11.84%)، کیست های فکی (10.52%)، لیکن پلان (9.21%)، آبسه (5.26%)، استوماتیت آفتی عودکننده (5.26%)، و درد (6.57%).
بیماران دارای ضایعه دهانی به دلایل متعددی مانند معاینات نامناسب توسط افراد مختلف به موقع به کلینیک بیماری های دهان مراجعه نمی کنند. به همین جهت ارتباط بین متخصصان بیماری های دهان و سایر پزشکان و افزایش آگاهی های عمومی، باید به عنوان یک اولویت سیستم بهداشتی در نظر گرفته شود.