رسانه های جمعی و تئاتری شدن سیاست لس بک و همکاران

ابعاد فرهنگی سیاست به همراه دیگر منابعی که کنشگران سیاسی به طور گسترده به آن وابسته اند (از جمله پول، ارتباطات عمومی، دسترسی به رسانه ها یا دسترسی به بروکراسی دولتی) عمل می کنند. آن هایی که به منابع رسانه ای دسترسی بیشتری دارند قادر به انجام کنش های موثرتری هستند که توجه سیاسی و اجتماعی را جلب می کند. بنابراین، ابعاد فرهنگی سیاست دریچه ای برای آن هایی که از مرکز قدرت فاصله دارند فراهم می کند. این افراد و گروه ها می توانند مهارت های فرهنگی را توسعه دهند و از این مهارت ها در محیط فرهنگی بهره بگیرند. امروزه ابعاد فرهنگی سیاست بیش از پیش اهمیت یافته اند، پیشرفت های رسانه ای تمایز بین فضای عمومی و خصوصی را از بین برده است. چرخش زندگی خصوصی کنشگران سیاسی به مسایل شخصیتی، تاثیر بسیاری بر اقبال سیاسی شان داشته است. در نتیجه، کنشگران سیاسی ماهرانه رویدادهای سیاسی را به گونه ای نمایشی سازمان می دهند تا اقتدار مشروعشان را افزایش دهند. از این لحاظ، سیاست مانند تیاتر است و سیاست به گونه ای فزاینده و به واسطه رشد اهمیت رسانه های جمعی، در حال تیاتری شدن است.