ارائه مدل فرایندنگر بروز پرخاشگری و چارچوب کنترل آن در تماشاگران فوتبال

هدف از این پژوهش تحلیل و مدل سازی رویه های زمینه ساز و پیشگیر پرخاشگری تماشاگران در استادیوم های فوتبال کشور است. رویکرد غالب روش تحقیق از نوع همبستگی بود. از 5955 تماشاگر از تمامی تیم های لیگ برتری نظرخواهی شد (در اواسط نیم فصل دوم 94-93). ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شامل چهار متغیر اصلی مدیریتی، عملکردی، زمینه ای و پرخاشگری بود (64 سوال) بود. ساخت پرسشنامه براساس مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه با متخصصان صورت گرفت. روایی آن نیز از طریق نظر متخصصان (12 نفر) و تحلیل عاملی (شاخص برازش) و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (0/91) مطلوب ارزیابی شد. به منظور تحلیل یافته ها از آزمون فریدمن (نرم افزار SPSS)، مدل سازی معادلات ساختاری (نرم افزار Amos) و تحلیل مفهومی (الگو سیستمی) استفاده شد. تحلیل مسیر روابط بین متغیرها نشان داد که رویه مدیریتی به ترتیب با ضرایب 0/74، 0/66 و 0/55 بر رویه عملکردی، رویه زمینه ای و بروز پرخاشگری اثر معنا داری دارد. همچنین اثر رویه زمینه ای بر رویه عملکرد و بروز پرخاشگری به ترتیب با ضرایب 0/88 و 0/71 معنا دار به دست آمد. با توجه به یافته ها، پیشنهاد می شود سیستم های کنترل پرخاشگری تماشاگران در رویدادهای فوتبال نسبت به زمینه های رفتاری توجه پیامدنگر، به زمینه عملکردی توجه فرایندنگر و به زمینه مدیریتی توجه پیشایندنگر داشته باشند.