طراحی مدل ارتباطی اعتماد به مربی و ابعاد فرایند عملکرد تیمی در لیگ دسته اول باشگاه های فوتبال ایران

هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ارتباطی اعتماد به مربی و ابعاد فرایند عملکرد تیمی در لیگ دسته اول باشگاه های فوتبال ایران بود. روش پژوهش، توصیفی- پیمایشی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است که به صورت میدانی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه بازیکنان لیگ دسته اول فوتبال ایران در سال 1395 بودند (450 = N)؛ که به صورت نمونه گیری در دسترس 200 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از دو پرسشنامه استاندارد اعتماد به رهبری سندجایا و پکرتی (2010) و همچنین پرسشنامه محقق ساخته عملکرد تیمی، استفاده شد. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ بهره گیری شد که این ضریب برای پرسشنامه های اعتماد به مربی و عملکرد تیمی به ترتیب 0/84 و 0/94 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری) استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیر اعتماد به مربی بر عملکرد تیمی با ضریب تاثیر (0/73) تاثیر مستقیم و معناداری دارد. یافته های پژوهش بیانگر اهمیت نقش متغیر اعتماد به مربی بر عملکرد تیمی است، بنابراین باید شرایطی را به وجود آورد که اعتماد به صورت رابطه مثبت و معقول بین ورزشکاران و مربی ایجاد شود.