نقش چینه سرمایی و پیش تیمار با آرژینین و جیبرلیک اسید روی ویژگی های جوانه زنی گیاه بومی لاله واژگون گرگانی

لاله واژگون گرگانی یکی از گیاهان پیازی بومی ایران بوده که ارزش زینتی و دارویی بالایی دارد. با توجه به این که جوانه زنی و استقرار این گونه کمتر شناخته شده در طبیعت با مشکل روبرو هست ازاین رو می توان بامطالعه بر روی اهلی سازی و تکثیر آن گام مهمی در راستای حفظ و احیای رویشگاه آن برداشت. به این منظور پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار پرایمینگ در هفت تکرار در سال 95-94 در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای پرایمینگ شامل آرژینین (5 و 10 میکرومولار)، جیبرلیک اسید (250 و 500 میلی گرم در لیتر) و شاهد (بدون پرایم) بود. نتایج نشان داد پرایمینگ بذر با آرژینین و جیبرلیک اسید باعث بهبود ویژگی های جوانه زنی این گونه گردید. آرژینین 5 میکرومولار بیشترین تاثیر را روی درصد و سرعت جوانه زنی داشت به نحوی که درصد و سرعت جوانه زنی را به ترتیب 5/1 و 5/2 برابر در مقایسه با شاهد افزایش داد. همچنین روند مراحل جوانه زنی با استفاده از بینوکولار مورد ارزیابی به صورت تصویری ثبت گردید. بررسی روند رشد رویان با بینوکولار نیز نشان داد رویان بذر این گونه دارای پس رسی بوده به نحوی که در طبیعت رویآن یک سوم اندازه واقعی خود بوده که با دریافت نیاز سرمایی به تدریج توسعه پیداکرده و پس از دریافت کامل نیاز سرمایی رویان به اندازه نهایی خود می رسد.