تبیین و ارائه مدل مفهومی سیاستگذاری مقابله با شیوع چاقی در نظامیان جمهوری اسلامی ایران

مطالعه حاضر، روایتی معرفت شناسانه از ماهیت جمعی مساله شیوع چاقی در نظامیان است که با مرور دانش موجود و مسیرهای حال و آینده منجر به چاقی در نظامیان و شرح و بسط مفهومی آن، مدلی مفهومی جهت سیاستگذاری مقابله با چاقی ارایه می دارد. شیوع چاقی، چالشی جدی برای ماموریت نیروهای مسلح ایران است.

با رویکردی ساخت گرا، موضوعات زیر مرور گردید: 1-درک شیوع چاقی در سطح فردی، 2-رابطه سبک زندگی نظامی با شیوع چاقی 3- تاثیرات شیوع چاقی در جامعه بر شایستگی رزمی سازمانهای نظامی.

شیوع چاقی محصول یک زمینه زندگی چاقی زا است و مسولیت پذیری فرد کفایت نمی کند. عدم تعادل انرژی (دریافتی) و (مصرفی) و ناپایداری روانشناختی عجین با حرفه نظامی، اضلاع مثلث چاقی زا در جوامع نظامی است. از طرفی، شیوع چاقی در جامعه، بخصوص در کودکان و نوجوانان و جوانان بعنوان نظامیان پایور یا وظیفه آینده و بطورخاص در فرزندان خانواده های نظامی بعنوان محتمل ترین داوطلبان آینده حرفه نظامی، ماموریت و شایستگی رزمی نیروهای مسلح را تهدید می کند.

با فهم پیچیده سیستمی از ماهیت مساله چاقی؛ بیولوژی و انتخابهای فردی، عملکرد تنظیمی سازمان نظامی، زمینه رفتاری، تاثیرات چاقی زای بخش های سیاستگذاری و بافتار فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، پنج سطح تعیین کننده چاقی در نظامیان می باشند که می تواند به پنج سطح سیاستگذاری مقابله با شیوع چاقی برگردانده شود. مهار و معکوس سازی روند شیوع چاقی، مستلزم صبر استراتژیک و کوشش های هماهنگ و هم افزا و همکاری و مشارکت در همه سطوح و بخش ها نظامی و ملی است.