بررسی ابعاد مثبت اندیشی در نوجوانان با برداشتی از نهج البلاغه

هدف هدف پژوهش حاضر، بررسی ابعاد مختلف مثبت اندیشی در تحقیقفات انجام شده و تاثثرات ناشی از آن در بروز، افزایش یا کاهش توانایی های مختلف روانی در نوجوانان با تکیه بر کلام گهربار حضرت علی (ع) در نهج البلاغه در قالب یک مرور نظام مند است از طریق جستجوی الکترونیک در پایگاه های اطلاعاتی و مجموعه مجله های SID و Iran doc و Web of knowledge (ISI) و تحقیقات انجام شده در پژوهش های مختلف و مستندات ارایه شده در آنها بوده است. بر پایه ی اطلاعات به دست آمده، بروز و افزایش سطح مثبت اندیشی یا کاهش آن در نوجوانان در ابعاد مختلف مانند شادکامی، عزت نفس، خلاقیت، پیشرفت، تسلط بر منبع کنترل درونی و پیشگیری از خشونت، تاثیر و ارتباط مستقیم دارد و علاوه بر افراد عادی، در افراد دارای مشکلات خاص نیز مشاهده می شود؛ همان گونه که در نهج البلاغه نیز به وضوح بیان شده است، عوامل بسیاری در مثبت اندیشی موثرند که در منابع دینی اسلامی ذکر شده اند و شباهت قابل توجهی با عوامل شناخته شده علمی در سایر متون معتبر جهان دارند. نهج البلاغه، مشحون از مواعظ و حکم آموزنده درباره موضوعات مختلف از جمله «نوجوانان» است که به کارگیری آن، مهم‏ترین راه ‏حل جهت تربیت و سعادت می باشد.