مقایسه طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین طی دویدن در کودکان دارای عارضه سربه جلو و همسالان سالم

آسیب های مرتبط با دویدن علت های مختلفی را دارا هستند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی طیف فرکانس نیروهای عکس العمل زمین در کودکان دارای عارضه سربه جلو و همسالان سالم آن ها طی فاز استقرار دویدن می باشد.

28 کودک پسر به ترتیب در دو گروه سالم (تعداد=16 نفر) و سربه جلو (تعداد=12 نفر) قرار گرفتند. دو سیستم صفحه نیرو کیستلر (نرخ نمونه برداری: 1000 هرتز) جهت ثبت نیروهای عکس العمل زمین طی دویدن با پای برهنه استفاده شد. از آزمون آماری t مستقل جهت تحلیل آماری استفاده شد. سطح معناداری برابر 05/0 بود.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سرعت دویدن در کودکان دارای عارضه سربه جلو در مقایسه با گروه کنترل کمتر می باشد (001/0>P). تعداد هارمونی های لازم برای رسیدن به 95 درصد انرژی سیگنال در مولفه ی نیروی عکس العمل زمین در پای غالب در گروه سالم نسبت به گروه سربه جلو بزرگتر بود (001/0=P؛ اندازه اثر متوسط). محتوای فرکانس با توان 5/99 درصد تعداد هارمونی های ضروری مولفه ی گشتاور آزاد در پای غالب در گروه سربه جلو بیشتر بود (005/0=P؛ اندازه اثر بزرگ). سایر مولفه های طیف فرکانس نیروی عکس العمل زمین طی دویدن تفاوت معناداری را بین دو گروه نشان نداد (05/0<P).

با توجه به پایین بودن سرعت دویدن در کودکان دارای عارضه ی سربه جلو، میزان فرکانس پایین نشان دهنده نوسان کمتر مرکز ثقل می باشد. این تغییر سرعت و فرکانس پایین هنگام دویدن، نشان دهنده کاهش کارایی مکانیکی کودکان دارای عارضه سربه جلو است.