ارتباط آگاهی صرفی و خواندن: یک مقاله مروری

 آگاهی صرفی یکی از ابعاد آگاهی فرازبانی و به معنای توانایی دست ورزی تکواژهای تشکیل دهنده کلمه و آگاهی از قواعد شکل گیری کلمات است. تحقیقات نشان داده است که آگاهی صرفی در رشد تحصیلی دانش آموزان نقش دارد. هدف مطالعه حاضر، مرور تحقیقات در دسترس در زمینه آگاهی صرفی و ارتباط آن با صحت و درک خواندن در زبان های مختلف می باشد.

مقاله مروری حاضر بر اساس مقالات منتشرشده با کلیدواژه های آگاهی صرفی، توانایی خواندن، صحت خواندن، درک خواندن و موفقیت تحصیلی می باشد. جستجوی مطالعات انجام شده در فاصله زمانی بین سال های 1995تا 2017 در پایگاه های اطلاعاتی PubMed ,Springer, Google  Scholar  ASHA, Science Direct, و در پایان نامه ها و مجلات داخلی موجود در پایگاه  Sidو Magiran صورت گرفت. مطالعات توصیفی-تحلیلی که بتوانند به سوال تحقیق پاسخ دهند، وارد مطالعه شدند. نتایج 18 مورد از مقاله ها در مطالعه حاضر مطرح شده است.

نتیجه گیری نتایج مرور مطالعات نشان می دهد که کودکانی که نمرات بهتری در آزمون آگاهی صرفی دریافت می کنند، عملکرد بهتری در ‏درک خواندن نشان می دهند. در زبان هایی از جمله انگلیسی، آگاهی صرفی به تمییز بین کلمات کمک می کند و در نتیجه به صحت خواندن ‏کمک می کند، ولی در زبان یونانی به این صورت نیست. به نظر می رسد ارتباط بین آگاهی صرفی و صحت خواندن با توجه به ویژگی های ‏زبان از جمله شفاف بودن، بین زبان های مختلف، متفاوت است.‏