نقش تنظیم گری در بانکداری از منظر ریسک نقدینگی

بحران نقدینگی سال 2008 موجب بذل توجه به نقش تنظیم گری در ایجاد مقاومت و ثبات در نظام بانکی شد. در حالی که نظریه منافع عمومی عنوان می دارد که سیاست های قانونی می توانند فعالیت های بانکی را تنظیم کند، نظریه منافع خصوصیبیان می کند که این سیاست ها می تواند عملکرد بانکی را دچار اختلال کند. بروز این نظریات مخالف و اهمیت روزافزون آنها در نظام بانکی نیاز به انجام پژوهشی جامع به خصوص در بانکهای اسلامی را نمایان می سازد. بر این مبنا، پژوهش حاضر نقش تنظیم گری بانکی در مدیریت ریسک نقدینگی در بانک های کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی از سال2000 تا 2014 را بررسی می کند. یافته های پژوهش نشان می دهد که تحدید فعالیت های بانکی و الزامات سرمایه ای اثر مهمی روی ریسک نقدینگی دارد. با این حال، اثرات جانبی سرمایه نظارتی در بانکهای غیراسلامی از بانک های اسلامی چشمگیرتر است.