پیش بینی کیفیت روابط زناشویی براساس مولفه های هوش معنوی (زندگی معنوی و اتکاء به هسته درونی) در زوجین شهر اصفهان

روابط زناشویی جز مولفه های اساسی در تضمین سلامت روان شناختی اعضا و زوجین می باشد. بنابراین شناسایی متغیرهای موثر بر داشتن کیفیت مناسب در اینگونه روابط امری لازم و ضروری خواهد بود. لذا هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی کیفیت روابط زناشویی زوجین شهر اصفهان براساس مولفه های هوش معنوی(زندگی معنوی و اتکاء به هسته درونی) می باشد.

در یک مطالعه همبستگی از نوع پیش بینی براساس نظر دکتر دلاور(1393) متناسب با هر متغیر تعداد 15 نفر کفایت می کند که جهت افزایش اعتبار بیرونی تعداد 50 زوج به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شد. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه های هوش معنوی عبداله زاده و همکاران (1387) و کیفیت روابط زناشویی باسبی و همکاران (1995) بود.

یافته های پژوهش نشان داد بین هوش معنوی و زیرمقیاس های آن (درک و ارتباط با سرچشمه هستی و زندگی معنوی یا اتکا به هسته درونی) با کیفیت روابط زناشویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>P) یافته های تحلیل رگرسیون نبز نشان داد ابعاد هوش معنوی(زندگی معنوی و اتکاء به هسته درونی) به صورت مثبت کیفیت روابط زناشویی را پیش بینی می کنند (01/0> P).

براساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد که باید در آموزش های پیش از ازدواج به مولفه های اساسی در ایجاد روابط زناشویی مناسب و با کیفیت توجهی خاص مبذول نمود.