بررسی شیوع سرمی آلودگی به لپتوسپیرا اینتروگانس در اسب های تعدادی از اسب داری های تهران با استفاده از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی

به منظور بررسی سرولوژیکی آلودگی به لپتوسپیرا اینتروگانس از تعداد 152 راس اسب متعلق به 7 واحد اسب داری واقع در اطراف تهران، نمونه گیری به عمل آمد. برای مشخص شدن پادتن ضد لپتوسپیرا اینتروگانس از روش آگلوتیناسیون میکروسکوپی با استفاده از 5 سروتیپ زنده لپتوسپیرا اینتروگانس (گریپوتیفوزا، پومونا، ایکترهموراژیه، کانیکولا و هارجو) استفاده شد. از 152 راس اسب تحت مطالعه، 23 راس (13/15 درصد) به یک یا چند سروتیپ آلوده بودند. اسب های آلوده تیتر سرمی 1:100 الی 1:200 داشتند. بیشترین آلودگی مربوط به ایکترهموراژیه (44/44 درصد) بود و بعد از آن به ترتیب گریپوتیفوزا (62/29 درصد)، کانیکولا (22/22 درصد)، پومونا (7/3 درصد) و هارجو (صفر درصد) قرار داشتند. بررسی های آماری با استفاده از روش مربع کای نشان داد که بین آلودگی و فاکتور هایی مانند جنس و سن هیچ ارتباط معنی داری وجود ندارد. اسب های آلوده دارای تیتر سرمی 1:100 (19 راس) و 1:200 (8 راس) بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که لپتوسپیرا اینتروگانس سروتیپ ایکترهموراژیه به عنوان سروتیپ غالب در بین اسب های تهران می باشد.