تاثیر نانو ذرات سلنیوم و سلنیت سدیم بر شاخص های ایمنی هومورال بلدرچین های تحت-استفاده از غذاهای آلوده به آفلاتوکسین B1

سلنیوم یک ماده معدنی کمیاب و ضروری برای سلامت طیور و نیز یکی از بیوکاتالیزورها و اجزای پر شمار عملکرد آنزیم هاست که جهت بهبود عملکرد سیستم ایمنی، سلامتی و عملکرد تولیدی لازم است. مطالعه حاضر به منظور بررسی قابلیت مهار آفلاتوکسین B1   توسط دو منبع مختلف سلنیومی و مقایسه اثر نانو سلنیوم و سلنیت سدیم بر ایمنی هومورال بلدرچین ها انجام گردید. تعداد 240 قطعه جوجه بلدرچین در شش گروه آزمایشی شامل 1- کنترل، بدون آفلاتوکسینB1 و بدون نانو سلنیوم و سلنیت سدیم، 2- با ppm1 آفلاتوکسینB1 و بدون نانو سلنیوم و سلنیت سدیم، 3- ppm1 آفلاتوکسین B1با ppm3/0 نانو سلنیوم، 4- ppm 1 آفلاتوکسین  B1 با ppm3/0 سلنیت سدیم، 5- ppm 1 آفلاتوکسین B1با ppm6/0 نانو سلنیوم، 6- ppm  1 آفلاتوکسین B1 با ppm6/0 سلنیت سدیم، و در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در 4 تکرار و هر تکرار شامل 10 قطعه جوجه اختصاص یافتند. به منظور بررسی پاسخ ایمنی هومورال 2/0 میلی لیتر سوسپانسیون گلبول قرمز گوسفند در 35 روزگی به عضله سینه بلدرچین تزریق و یک هفته بعد از تزریق خون گیری انجام شد. واکسن نیوکاسل در 28 روزگی تزریق و دو هفته بعد تیتر آنتی بادی تعیین شد. بالاترین میزان تیتر آنتی بادی علیه سوسپانسیون گلبول قرمز گوسفند (SRBC) مربوط به گروه دریافت کننده ppm 6/0نانوسلنیوم بود (01/0p<). نتایج نشان داد که نانو سلنیوم در مقایسه با سلنیت سدیم منجر به بهبود سیستم ایمنی هومورال و پارامتر های بیوشیمیایی سرم می شود.