ارزیابی هیستومتری و هیستوپاتولوژی تاثیر داروی سرترالین بعد از ترومای جراحی پوست در موش صحرایی

داروهای گروه مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRIs) به منظور درمان اختلالات رفتاری از جمله اضطراب و افسردگی تجویز می شوند. این داروها می توانند از گسترش التهاب جلوگیری کرده و باعث تولید اینترلوکین و اینترفرون شوند. از این نکات چنین بر می آید که استفاده از داروهای SSRIs     می تواند در ترمیم و التیام زخم نقش قابل توجهی داشته باشد. هدف از انجام این مطالعه تجربی، ارزیابی تاثیر داروی سرترالین در التیام زخم جلدی در مدل حیوانی می باشد. در پوست ناحیه پشت 60 سر موش صحرایی نژاد ویستار، 2 زخم دایره ای شکل توسط پانچ بیوپسی ایجاد سپس موش ها به 5 گروه 12 سری تقسیم شدند که شامل گروه شاهد، گروه پایه پماد و گروه های تیمار با پماد سرترالین با دزهای پایین، متوسط و بالا بودند. 4 سر موش از هر گروه، در روز های 3، 7 و 15 پس از ترسیم شکل زخم ها بر روی ورقه شفاف و اسکن آنها و محاسبه و مقایسه اندازه زخم ها توسط نرم افزار Scion image،    آسان کشی شده، زخم ها جدا گردیده و جهت مطالعات آسیب شناسی از آنها برش های بافتی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ایوزین تهیه گردید . از لحاظ هیستومتری تفاوت معنی داری مابین گروه شاهد، پایه پماد و گروه های تیمار وجود داشت و نتایج هیستوپاتولوژی نشان دهنده معنی دار بودن تغییرات مابین گروه شاهد، پایه پماد و گروه های تیمار در پایان دوره مطالعه بود. استفاده از داروی سرترالین به صورت پماد جلدی به طور معنی داری در التیام زخم پوستی در موش صحرایی موثر است.