نقدی بر جریان مدعی طب اسلامی از منظر اصول اخلاق زیست پزشکی
مفهوم طب اسلامی که با مفهوم طب سنتی و حتی طب مسلمانان تفاوت دارد، سال های اخیر در ایران، به ویژه در شهرهای مذهبی مطرح شده و رو به رواج است. در نوشتار حاضر به رویکرد افراطی مدعیان طب اسلامی (که خود را رقیب طب مدرن و طب سنتی می داند) پرداخته ایم. مبنای نظری نقد اخلاقی این رویکرد، اصل گرایی (بوچامپ و چیلدرس) بوده است، یعنی تلاش کرده ایم وضعیت بالینی و اقدامات درمانی بهداشتی داعیه داران افراطی طب اسلامی را بر مبنای چهار اصل «عدالت، استقلال، نیکوکاری و پرهیز از صدمه» به چالش بکشیم. در نوشتار حاضر نشان داده ایم که جریان مدعی طب اسلامی، نمی تواند در شرایط کنونی اصل عدالت توزیعی را تامین کند. همچنین با قضاوت غیرمنصفانه و هراس افکنی درباره ی طب مدرن، خودمختاری بیماران را نقض می کند و نیز با تقید نداشتن به سنجش علمی داروها و روش های درمانی و همچنین فقدان نظام اعطای گواهی نامه ی معتبر، بسیار مستعد آسیب به مراجعان است. در همین زمینه، به صورت ویژه انتساب این جریان به اسلام را به چالش کشیده ایم. این مساله زمینه ساز آسیب جدی به باورهای دینی مراجعان این جریان است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.