هویت متقابل فلسفه حقوق اسلامی و فلسفه حقوق مدرن

تبیین معنای فلسفه و شناخت روش فلسفی در دوره مدرن و مقایسه آن با معنای حکمت و روش حکمی در فلسفه اسلامی، به تفاوت هویت فلسفه حقوق در اسلام و غرب می انجامد. ظهور حقوق مدرن در مقابل حقوق اسلامی، مرهون پیش زمینه های فلسفی و رویکردهای فراحقوقی است. ازاین رو بررسی بنیادهای هستی شناختی، معرفت شناختی و روش شناختی علم حقوق و تبیین پیش زمینه های فلسفی آن، شناخت هویت آن را ممکن می سازد. با توجه به گستردگی بحث فلسفه حقوق در دیدگاه مدرن، در این پژوهش تنها به معنای فلسفه حقوق در نگاه «ایمانویل کانت»، «اگوست کنت»، «حلقه وین»  و حاشیه آن اشاره شده و سعی شده است در بستر نگاه حکمت اسلامی، از حیث معنی و روش، فلسفه حقوقی متفاوتی ارایه شود. فلسفه حقوق اسلامی در معنای پذیرفته شده، به مثابه علمی است که در آن مجموعه ای از گزاره های هم سنخ به طور مستقیم در پی تامل جهت ایجاد نظام حقوق اسلامی و تبیین زیرساخت های معرفتی آن با محوریت برهان در سایه قرآن و عرفان جمع آوری شده است. در این اندیشه، مقاومت در برابر تفسیرهای مدرن از علم حقوق، می تواند به عنوان نقطه قوتی باشد که جایگاه فلسفه حقوق اسلامی را ارتقا خواهد بخشید.