اثربخشی درمان شناختی و رفتاری گروهی بر کاهش اضطراب جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه

  وجود 8 سال جنگ تحمیلی در ایران موجب شده است گروه قابل توجهی از رزمندگان و جانبازان به  علایم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دچار شوند. در این مطالعه اثر گروه درمانی شناختی-رفتاری بر کاهش اضطراب ناشی از اختلال استرس پس از سانحه مورد بررسی قرار گرفت.

این پژوهش کاربردی با طرح نیمه آزمایش به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل در سال 97-1396 در بیمارستان روان پزشکی صدر شهر تهران انجام پذیرفت و تعداد 30 نفر از جانبازان مبتلا به (PTSD) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت 14 جلسه تحت درمان شناختی-رفتاری قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس سنجش اضطراب و استرس و افسردگی DASS-21 بود. تجزیه و تحلیل آماری داده ها به روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون لوین انجام شد.

 پس از تعدیل نمرات پیش آزمون تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل معنی دار بود. بر اساس تحلیل کوواریانس یک طرفه به روی نمره کل افراد در متغیر اضطراب بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0 > P) و (372/19= F) .

 این مداخله نشان داد که درمان شناختی-رفتاری موجب کاهش اضطراب در جانبازان مبتلا به استرس پس از سانحه شده است.