بررسی عوامل پیش بینی کننده موفقیت دستیاران طب اورژانس در کسب صلاحیت بالینی در پایان دوره دستیاری؛ یک کوهورت گذشته نگر

اورژانس یکی از مهمترین بخش های بیمارستان است وکیفیت ارایه خدمات در آن بسیار مهم است. طب اورژانس به عنوان قیم اصلی این بخش رشته ی چند وجهی است و با رشته های تخصصی دیگر در تعامل است. تضمین کارایی علمی و عملی پزشکان این بخش از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این مطالعه به بررسی عوامل موثر بر موفقیت آکادمیک دستیاران طب اورژانس پرداخته شده است.

این مطالعه با هدف تعیین شاخص های پیش بینی کننده موفقیت دستیاران طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی تهران در کسب صلاحیت بالینی لازم در پایان دوره دستیاری به روش همگروهی گذشته نگر انجام شده است. ابتدا با جستجوی الکترونیکی، شاخص ها از متون مقالات بیرون آورده شد. لیست استخراج شده در جلسه ای با حضور تعدادی از اساتید با سابقه مسولیت آموزشی مورد بحث قرار داده شده و تکمیل گردید. لیست تکمیل شده در جلسه ای مورد بررسی قرار گرفتن و 27 معیار به صورت لیکرت 5 سطحی در پرسشنامه نهایی قرار داده شد. این پرسشنامه، برای متخصصین فارغ التحصیل که 150 نفر بودند حضورا و یا به صورت اینترنتی ارسال گردید. میزان پاسخ دهی دستیاران (response rate) ثبت گردید. نمرات گواهینامه دستیاران سال آخر که سالانه به دانشکده ارسال می شود و از عدد 150 احتساب می گردد به عنوان نتیجه نهایی عینی عملکرد علمی دستیاران از آرشیو دانشگاه استخراج گردید.

[S1] 150 دستیار طب اورژانس که در سالهای 91 تا 97 فارغ التحصیل شده بودند وارد مطالعه شدند. از این میان، 95 نفر پرسشنامه را تکمیل کردند. در بین این افراد، 54 نفر مرد و 55 نفر متاهل بودند. 40,35% متاهلین دارای فرزند و 67.27 % ایشان همسر شاغل داشتند. 68.42% پاسخ دهندگان در طول دوره دستیاری ساکن تهران بودند و 58.95% رفاه مالی مناسبی داشتند. 23 نفر سابقه فعالیت جدی هنری و 36 نفر سابقه جدی ورزشی داشتند. 5 نفر رشته را بدلیل مردودی در بیش از سه سال به اتمام رسانده اند. در بررسی رگرسیونی چندگانه و با حذف اثرات متغیرهای مخدوش کننده، انتخاب به عنوان دستیار برتر دارای بیشترین ارتباط (r=7.89 P=0.001) و پس از آن فعالیتهای هنری (r=4.58 P=0.03)، فاصله زمان فراغت از تحصیل تا شروع دستیاری بود(r=1.53 P=0.004). با شدت ارتباط کمتر، سن و رتبه کنکور هر دو به شکل معکوس با نمره آزمون گواهینامه ارتباط داشته است.

نتایج این مطالعه نشان داد که از میان شاخص های مورد بررسی دستیار برتر بودن، بیشترین ارتباط مستقیم و معنی دار با موفقیت آکادمیک داشت. در این مطالعه همچنین، ارتباط بین فعالیتهای هنری، فاصله فراغت از تحصیل تا شروع دستیارای رابطه مستقیم و معنی دار و سن و رتبه کنکور سراسری معکوس و معنی دار است.