اثر کاهش سطح پروتئین جیره با استفاده از پیش مخلوط های تجاری بر عملکرد و فرا سنجه های خونی گاوهای شیری هلشتاین

هدف از این آزمایش بررسی اثر پیش مخلوط های تجاری کنسانتره حاوی پروتئین های عبوری در جیره های کم پروتئین متوازن شده بر اساس آمینو اسیدها بر عملکرد و بازدهی نیتروژن گاوهای شیرده هلشتاین در اواسط شیردهی بود. در این پژوهش از 24 راس گاو شیرده هلشتاین سه شکم زایش با میانگین روزهای شیردهی 10±80 در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 جیره آزمایشی و به مدت 46 روز استفاده شد. گاوها به طور تصادفی به یکی از سه جیره آزمایشی (حاوی 5/17، 5/16 و 5/15 درصد پروتئین خام) اختصاص داده شدند. نسبت پروتئین تجزیه ناپذیر به پروتئین تجزیه پذیر در شکمبه در جیره های آزمایشی برابر با 37 به 63 درصد از پروتئین خام تنظیم شد. نتایج نشان داد که مصرف ماده خشک با کاهش سطح پروتئین خام جیره افزایش یافته به طوریکه تیمار 5/17 و 5/15 درصد پروتئین خام اختلاف معنی داری را نشان دادند (048/0=p).  گروه دریافت کننده جیره های حاوی 5/16 درصد پروتئین خام بیشترین شیر تصحیح شده بر اساس چربی 5/3 درصد (FCM) و شیر تصحیح شده بر اساس انرژی (ECM) را تولید کردند که نسبت به دو گروه دیگر تفاوت معنی داری را نشان داد (038/0=p). تنها تولید پروتئین (05/0=p) و بازده نیتروژن (03/0=p) شیر به طور معنی دار برای تیمار 5/16 درصد پروتئین خام نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. این مطالعه نشان داد که کاهش سطح پروتئین خام در مقایسه با مقادیر توصیه شده NRC (2001) و تامین نسبت بهینه آمینو اسیدهای محدود کننده می تواند ضمن حفظ تولید، بازدهی نیتروژن را افزایش دهد.