اثر تمرینات بینایی با و بدون حرکات فعالانه بر مهارت های حرکتی کودکان دارای تنبلی چشم

امروزه یکی از روش های تمرینی که موجب ارتقای عملکرد و پیشرفت در مهارت های حرکتی می شود، تمرینات بینایی است. از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات بینایی با و بدون حرکات فعالانه بر مهارت حرکتی کودکان دارای تنبلی چشم بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بود. 40 کودک 5 تا 8 سال دارای تنبلی چشم به صورت تصادفی در گروه های تمرینات بینایی بدون حرکات فعالانه، تمرینات بینایی با حرکات فعالانه (بینایی - دستی و بینایی - جابه جایی) و کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های آزمایشی در 12 جلسه ی 30 دقیقه ای به تمرین پرداختند و آزمودنی های گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود مشغول بودند. آزمودنی ها قبل و بعد از انجام تمرینات در آزمون لینکلن اوزرتسکی شرکت کردند.

نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در پس آزمون، نشان داد که تفاوت معنی دار آماری بین گروه های آزمایشی و گروه کنترل در مهارت های حرکتی کودکان دارای تنبلی چشم وجود دارد (0/05 <P)؛ ولیکن تفاوت معنی دار آماری بین گروه های آزمایشی مشاهده نشد (0/05 <P).

به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات بینایی با و بدون حرکات فعالانه، می تواند موجب بهبود مهارت های حرکتی در کودکان تنبلی چشم شود.