بررسی وضعیت شاخص های عملکردی در بیمارستان های آموزشی و غیرآموزشی منتخب استان تهران

‏شاخص های عملکردی از جمله استانداردها و ابزارهای ارزیابی و شناسایی وضع موجود در سازمان ها می باشند، لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین و بررسی وضعیت شاخص ‎های عملکردی در بیمارستان های آموزشی و غیر آموزشی منتخب استان ‏تهران بود.

این یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که به صورت مقطعی انجام شد. جامعه آماری کلیه بیمارستان های دولتی تحت ‏پوشش ‏دانشگاه های علوم پزشکی تهران و شهید بهشتی بودند، 14 مورد آموزشی و 9 مورد غیرآموزشی مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات فرم ثبت اطلاعات ‏شاخص های ‏عملکردی بیمارستان ها بود که شامل اطلاعات عمومی بیمارستان های مورد مطالعه و شاخص ‏های عملکردی درصد اشغال تخت، متوسط اقامت بیمار و نرخ گردش تخت ‏بود. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو و کولموگروف اسمیرنوف تجزیه و تحلیل شدند.

 میانگین متوسط اقامت بیمار 89/5 روز بود که بر اساس استانداردها تنها در 15/7 درصد موارد مطلوب بود. درصد اشغال تخت 35/76 بوده و میزان گردش تخت 97/45 بار در سال تعیین شد. وضعیت این دو شاخص بر اساس استانداردهای موجود در 85/92 درصد موارد مطلوب بود. هم چنین بر اساس نتایج مطالعه حاضر، میانگین متوسط اقامت بیمار 91/2 روز بود که بر اساس استانداردها در 77/77 درصد موارد وضعیت این شاخص مطلوب بود. ‏درصد اشغال تخت 70/62 بوده و تنها در 11/11 درصد موارد وضعیت مطلوب بود. میزان گردش تخت 44/65 بار در سال تعیین شد. در رابطه با این شاخص در 100 درصد موارد وضعیت ‏مطلوب بود.‏
‏

بیمارستان های غیرآموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه طول اقامت بیمار ‏نسبت به شاخص های وزارت بهداشت و حتی نسبت به بیمارستان های استان های دیگر در وضعیت بهتری قرار داشتند. در رابطه با بیمارستان های آموزشی با توجه به این که از نظر وزارت بهداشت وضعیت مطلوب میانگین متوسط اقامت بیمار کمتر از 5/3 روز می باشد و بیشتر از 4 روز نشانه ضعف و عدم کارایی ‏بیمارستان است، بیمارستان های مورد مطالعه با میانگین 69/5 روز با معیار استاندارد تفاوت قابل ملاحظه و قابل تاملی دارند. ‏در دو شاخص دیگر نیز هم بیمارستان های آموزشی و هم غیر آموزشی وضعیت مطلوبی داشتند.