ابعاد مسوولیت حقوقی در سزارین نابهنگام در پرتو حقوق بنیادین جنین

سزارین نابهنگام، دستبرد در روند زایمان با هدف تولد تقویمی در تاریخ دلخواه بدون معاذیر پزشکی است. این ناهنجاری رفتاری در سال های اخیر بیش از هر زمان، گریبان اجتماع را گرفته و روند رو به رشدی می پیماید، به نحوی که اگر برای علاج آن فکری نشود، تبدیل به عرف جاری شده و مواجهه حقوقی با آن دشوارتر خواهد شد.

مطالعه حاضر به روش توصیفی تحلیلی، مبانی و ابعاد مسوولیت حقوقی ناشی از سزارین نابهنگام را مورد بررسی قرار می دهد.

 سزارین نابهنگام به لحاظ اختلال در روند طبیعی تولد کودک و قراردادن او در معرض عوارض و مخاطرات، نقض حقوق اساسی و بنیادین کودک از جمله حق بر حیات و حق بر سلامت و به طور خاص حق برخورداری از دوران کامل جنینی، محسوب می شود. متناظرا ملاحظات فقهی، اخلاقی و حقوقی این پدیده حاکی از امکان طرح مسوولیت حرفه ای، مدنی و کیفری حسب مورد برای پزشکان خاطی است، ضمن این که باید در نظر داشت والدین نیز در انجام این امر شریک تخلف پزشک خواهند بود.

 به علت فقدان قدرت بزه دیده بر طرح دعوا و اتفاق والدین و پزشک نسبت به دستکاری در تاریخ زایمان، پیگیری حقوقی عمل سزارین نابهنگام با مانع مواجه است. بر این اساس، بایسته است در چارچوب سازواره نظام حقوق سلامت، با تاکید بر جنبه عمومی تخلف سزارین نابهنگام، ضمن استمداد از قوانین جاری و همچنین تدوین مقررات و آیین نامه های اجرایی، در کنار برخورد با متخلفین، نسبت به ممانعت مراکز درمانی از این امر، اقدامات لازم صورت پذیرد.