الگوی مقایسه‎ای؛ راهکاری کارآمد برای تدریس دروس معارف اسلامی در دانشگاه‎ها در ساحت تبیین و دفاع از آموزه‎های اسلامی

هدف این جستار، تبیین الگوی مقایسه‎ای به لحاظ کاربردی بودن و اثربخشی آن در تالیف و آموزش درس‎های معارف اسلامی با توجه به ضروریات پیش‎آمده در دنیای کنونی است. این جستار با بهره‎گیری از تلفیقی از روش‎های تحلیلی‎ و پیمایشی به توصیف و تبیین بازخورد به‎کارگیری الگوی مقایسه‎ای و نیز ناکارآمدی الگوی توصیفی‎صرف در مقام آموزش در میان جامعه آماری معین می‎پردازد. جامعه آماری، دانشجویان دانشگاه بین‎المللی امام خمینی e قزوین است. ابزار جمع‎آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق‎ساخته بوده است. در قسمت آغازین، گزارشی از الگوی توصیفی‎صرف انجام شد که برآیند آن، ایجاد گونه‎ای تحجرگرایی روش‎شناختی است و در مرحله بعد، به کارآمدی و پیامدهای به‎کارگیری الگوی مقایسه‎ای در ساختن عالمی جدید که خصیصه تعالی‎نگری دارد، اشاره می‎شود. طراحی و اجرای دروس معارف اسلامی، برآیند نگاهی تعالی‎یافته به دوگانه به‎هم‎پیوسته «تربیت و رشد ارزش‎های اسلامی درون‎فردی» و «تلاش در ساختن و پردازش مدیریت کلان اسلامی» است. این آرمان، مبتنی بر استفاده از الگوهای خاص آموزشی با معیار کارآمدی است. در این الگو، آموزه‎های اسلامی، در سنجش با دیگر دعاوی مکاتب رقیب تبیین می‎شود. این سنجش، ناظر بر تحلیل مسایل مکاتب، مباحث بنیادین، پیش‎انگاره‎ها، پیامدها، اهداف و شیوه‎های معرفتی آنهاست.