تاثیر آموزش تجسم هدایت یافته و تنش زدایی تدریجی بر سردرد و میزان ناتوانی ناشی از آن در زنان مبتلا به میگرن

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر آموزش تجسم هدایت یافته و تنش زدایی تدریجی بر سردرد و میزان ناتوانی ناشی از آن در زنان مبتلا به میگرن شهر اهواز بود. نمونه ای این پژوهش را 30 نفر از بیماران مبتلا به میگرن تشکیل میدادند که از بین جامعه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از: تاریخچه میگرن بلانچارد، سنجش علایم سردرد میگرن نجاریان و مقیاس سنجش ناتوانی ناشی از سردرد سجادی نژاد و همکاران. طرح پژوهش، تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و کنترل، ابتدا برای هر سه گروه، پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی1) آموزش تجسم هدایت یافته) و مداخله آزمایشی2) آموزش تنش زدایی تدریجی) به گروه های آزمایش ارایه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی و همچنین در یک دوره پیگیری کوتاه مدت یک ماهه پس از آزمون گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها به روش کواریانس چند متغیره (مانکوا) نشان داد آموزش تجسم هدایت یافته و تنش زدایی تدریجی در کاهش سردرد میگرن و همچنین کاهش ناتوانی ناشی از آن موثر و کارآمد است و این برتری در دوره پیگیری کوتاه مدت نیز باقی می ماند.