بررسی ارتباط میان خستگی با سطح فعالیت بدنی و وضعیت تغذیه ای در سالمندان ساکن خانه های سالمندان شهر تهران

پیری حاصل تغییرات بیولوژیک و فیزیولوژیک است، که منجر به بیماری، ناتوانی، احساس خستگی می شود. از طرفی، خستگی یکی از مهمترین شاخص های سندرم پیری است. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط میان سطح فعالیت بدنی و وضعیت تغذیه ای با سطوح خستگی در سالمندان ساکن خانه های سالمندان شهر تهران بود.

در این مطالعه توصیفی که همراه با طرح پرسشنامه بود، از 20 مرکز سالمندان استان تهران جمعیت مورد مطالعه انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه دموگرافیک و آنتروپومتریک ارزیابی و ثبت شدند. سپس سطوح فعالیت بدنی، وضعیت تغذیه ای و خستگی به ترتیب از طریق پرسشنامه های مقیاس فعالیت بدنی مخصوص سالمندان (PASE)، پرسشنامه وضعیت تغذیه ای(MNA) و پرسشنامه خستگی(Facit-f) بررسی و ثبت شدند. در نهایت به منظور تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزارSPSS ورژن 21 در سطح معنیداری 0.05 استفاده گردید.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد، ارتباط مثبت و معناداری میان سطح فعالیت بدنی و نمره FACIT-f وجود داشت (r=0.048, p<0.01)، اما ارتباط منفی و معنیداری میان سطح فعالیت بدنی و سن مشاهده شد (r=-0.23, p<0.01). علاوه بر آن ارتباط مثبت و معناداری میان امتیاز MNA با امتیاز FACIT-f (r=0.40, p<0.01) و سطوح فعالیت بدنی (r=0.31, p<0.01) مشاهده گردید.

نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که برگزاری کلاس های ورزشی با نظارت فیزیولوژیست های ورزشی یک راهکار ضروری به منظور افزایش سلامت و پیشگیری از بیماری های مرتبط با افزایش سن در سالمندان ساکن خانه سالمندان میباشد.