بررسی تاثیر منابع کربنی جایگزین متعدد بر پارامترهای رشد ریزجلبک Spirulina maxima

امروزه استفاده از ریزجلبک ها برای تولید مواد فعال زیستی و دارویی بسیار مورد توجه است. کربن یک ماده ضروری برای رشد ریزجلبک Spirulina maxima محسوب می شود. یافتن بهترین منبع کربنی و غلظت برای رسیدن به مقادیر بالا زیست توده در کوتاه ترین دوره کشت بسیار ارزشمند است بنابراین در این مطالعه تاثیر منابع کربنی (کربنات و بی کربنات سدیم، گلوکز و ملاس) با غلظت های مختلف (16، 24 و 32 گرم بر لیتر) بر میزان رشد و تولید زیست توده بررسی شد.

کشت در قالب 11 تیمار و 3 تکرار در محدوده دمایی آزمایشگاه (3±28 درجه سانتیگراد)، شدت نور 100 ±1350 لوکس (نوردهی 24 ساعته) انجام گردید. حداکثر ضریب رشد ویژه و زمان دوبرابر شدن مطابق با روش مدل سازی غیرخطی با کمک نرم افزار Wolfram Mathematica در فاصله اطمینان 99% محاسبه گردید.

بیشترین میزان غلظت زیست توده در بالاترین غلظت (برحسب گرم بر لیتر) در 5 روز اول به ترتیب متعلق به نموهای ملاس (083/3)، گلوکز (094/2)، کربنات سدیم (869/0) و بی کربنات سدیم (835/0) است. افزایش غلظت نمونه ها بجز گلوگز از 16 تا 32 گرم بر لیتر در محیط کشت سبب افزایش زیست توده شد. اگرچه نمونه رشدیافته در ملاس دارای بالاترین میزان غلظت زیست توده در روزهای ابتدایی می باشد اما بیشترین تاثیر بر ضریب رشد ویژه متعلق به نمونه گلوگز است.

منبع کربنی و غلظت آن تاثیر بسزایی بر رشد زیست توده دارد و گلوکز با غلظت 24 گرم بر لیتر بعنوان منبع کربنی جایگزین موثر بر رشد انتخاب شد. کلیه نمونه ها در بالاترین غلظت کمترین تاثیر را بر ضریب رشد ویژه داشته اند.